Ο θάνατος της γριούλας "επισυνέβη" στην αίθουσα αναμονής των εξωτερικών ιατρείων κάποιου νοσοκομείου.
Κάθονταν εκεί, μοναχούλα, περιμένοντας τη σειρά της, πέρασ' ο χάρος και πήρε την ψυχούλα της.
Το λιπόσαρκο κορμί της έγειρε λίγο μπροστά, τα μάτια της έκλεισαν, η αναπνοή της σταμάτησε.
Στα διπλανά καθίσματα κάμποσοι άλλοι αναμένοντες.
«Νομίσαμε πως τήν πήρε ο ύπνος», δικαιολογήθηκαν.
Αναρωτιέστε γιατί χρειάζονταν να δικαιολογηθούν;;;
Μα γιατί το ότι είχε πεθάνει το "ανακάλυψε" ένας νοσοκόμος μία και μισή ώρα αργότερα από το θάνατό της...
Μιάμισυ ώρα εκεί, ακίνητη, σκυμμένη, χωρίς πνοή και κανείς ΔΙΠΛΑΝΟΣ δεν τής έδωσε σημασία.
Κι ύστερα σού λέει... «ο θεός κι ο γείτονας»...
Ποιός «θεός» και ποιός «γείτονας» στην εαυτουλική μας κοινωνία;;;
Καιρός να κοιταχτούμε και λίγο στον καθρέφτη...
Όχι για να χτενιστούμε...
6 σχόλια:
μωρέ εντάξει...
να σου πω κάτι?
σου έχει τύχει θάνατος?
εμένα όχι...
δεν τον ξέρω...
μην είμαστε και υπερβολικοί...
η γιαγιά μου πέθανε έτσι (ράβοντας..) και η θεία μου την πήρε είδηση δύο ώρες μετά... στο τραπέζι με το χέρι της στο κεφάλι...
ε δεν την σκοτώσαμε...
Οιωνοσκόπε,
τα ανάλογα είχα γράψει κι εγώ για τα παιδάκια που πέθαναν από ασιτία στο ασσανσέρ στην Ορεστιάδα...
Ενδιαφέρεται κάνας έλληνας για τον διπλανό του;
Όχι. Κατηγορηματικά.
Και τυχόν εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Γιαυτό είμαστε τόσο δυστυχείς, γκρινιάρηδες, φαταούληδες, υπερόπτες.
Τα παιδιά στην Ορεστιάδα ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΑ ΣΚΟΤΩΣΕ Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΜΑΣ !
Τη γριούλα στο Νοσοκομείο και την γιαγιά του Akrat, όχι.
Και αυτά τα περιστατικά όμως δείχνουν την αδιαφορία μας.
Ο Αυστραλός όμως πατέρας του δολοφονημένου στη Μύκονο παιδιού μάς φόρεσε κάτι γυαλιά, νάαααααααααα...
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες, συναγωνιστάκια,
αποστηθίστε τα, διαδώστε τα, γιατί χανόμαστε!
博爱 - 裁军 - 和平
μπό άϊ – τσάϊ τζούν – χέ πίνγκ
ο φίλος σας 拿破仑 προειδοποιεί:
ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΛΟ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
-----------
Υ.Γ.: Η συνήθης "υπογραφή", περιττή επανάληψη...
Αν είχε καθιερωθεί και ολυμπιακό άθλημα ...βραδύτητας, σίγουρα θα διεκδικούσα ένα από τα μετάλλια... Ίσως το "χρυσό".
Και θα μέ χειροκροτούσατε...
Τώρα δεν ξέρω τί ακριβώς σκέφτεστε για τα «αντανακλαστικά» μου.
Ευχαριστώ όλους πάντως για την επίσκεψη και το σχολιασμό.
@ akrat
Κανένας δεν θα ισχυριζόταν ότι ...σκοτώσατε τη γιαγιά σας. Ούτε εγώ φυσικά. Όμως άλλο είναι ένας αργοπορημένα διαπιστωμένος θάνατος μέσα σε ένα σπίτι και άλλο σε έναν πολυσύχναστο χώρο αναμονής Νοσοκομείου.
Υποθέτω όμως ότι δεν αρνείσαι ότι «η αδιαφορία σκοτώνει».
Τί άλλο π.χ. βρίσκεται στη ρίζα του πολύνεκρου εργατικού δυστυχήματος στο Πέραμα εκτός από την αδιαφορία εφαρμογής των κανονισμών;;;
Και οι μεν πλοιοκτήτες ..."εξαιρούνται" αφού έχουμε θεοποιήσει το κέρδος και το συμφέρον...
Θυσιάζοντας και ανθρώπινες ζωές βεβαίως...
Οι εντεταλμένοι για την τήρηση των μέτρων ασφάλειας όμως ΔΕΝ ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ούτε κι έτσι...
Εκτός κι αν είχαν ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ κέρδος, συμφέρον για να παραβλέψουν...
Οπότε... Εντάξει...
@ Εξερευνητή
Η θεοποίηση του ατομικού συμφέροντος, η βλακώδης αυτή επίλογή, είναι το 1/2 του ευαυτουλισμού.
Το άλλο μισό είναι ο φόβος βέβαια.
@ Ν.Α. Λάμπη
Έτσι ακριβώς!
@ Φακέ
Συμφωνώ απόλυτα. Το κάλυψε επαρκώς ο "Ναπολέων" αυτό.
@ Ναπολέων
μπό άϊ – τσάϊ τζούν – χέ πίνγκ !!!
Καλό!
Σ' ευχαριστώ για το μάθημα κινεζικής...
Δημοσίευση σχολίου