«Η σοβαρότερη απειλή είναι εσωτερική»

Αναδημοσιεύω άρθρο του Νίκου Γ. Ξυδάκη στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ":

Η λίστα Λαγκάρντ απέδειξε με εκπλήσσουσα ενάργεια την αναξιοπιστία και την ανειλικρίνεια της πολιτικής ηγεσίας. Γνωρίζουμε ότι οι πολιτικοί καταφεύγουν συχνά σε κατά συνθήκην ψεύδη, ιδίως όταν διακυβεύεται η επανεκλογή τους, αλλά πρόκειται συνήθως για υποσχέσεις και εξωραϊσμό, για παχιά λόγια. Τόση συγκάλυψη, τόση απόκρυψη, τόσα χυδαία ψέματα και αλληλοαναιρέσεις, έως και καρφώματα, τόσες πολλές γελοίες δικαιολογίες, όπως όσα συνόδεψαν την αναζήτηση της χαμένης λίστας, δεν υπήρξαν στην προ κρίσεως πολιτική ιστορία.

Θλιβεροί πρωταγωνιστές, οι υπουργοί Οικονομικών της κρίσιμης τριετίας της χρεοκοπίας, οι κ. Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλος: ο τρόπος που χειρίστηκαν τη λίστα Λαγκάρντ δείχνει κατ’ αναλογίαν με ποια σοβαρότητα και αίσθηση ιστορικής ευθύνης χειρίστηκαν την κρίση και τη χρεοκοπία της χώρας. Αναλόγως θλιβεροί οι δευτεραγωνιστές, οι ειδικοί γραμματείς του ΣΔΟΕ, οι αδιάφθοροι και έμπειροι ελεγκτές της κυκλοφορίας χρήματος: πρώτη τους έγνοια πώς δεν θα δυσαρεστήσουν τους προϊσταμένους τους υπουργούς, για να παραμείνουν στη θέση τους, και όχι πώς θα υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον. Αλγεινή εντύπωση ειδικώς προκαλεί η άγαρμπη οχύρωση του πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ και πρώην εισαγγελέως κ. Διώτη πίσω από δικολαβικούς ισχυρισμούς περί «ρουφιανολίστας», προκειμένου να δικαιολογήσει την αδράνεια και τις παραλείψεις του ιδίου και του υπουργού του. Ωσάν ο κ. Διώτης να καταδικάζει τις έκνομες ενέργειες των κουτόφραγκων ομολόγων του, οι οποίοι χρησιμοποίησαν το ίδιο ερευνητικό υλικό στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες, εντόπισαν φοροφυγάδες και εισέπραξαν φόρους και πρόστιμα.

Παράβαση καθήκοντος, αθέμιτη ολιγωρία, ίσως και απιστία, είναι ό, τι έρχεται στον νου του εμβρόντητου πολίτη, αυτού που πλήττεται από την ανεργία, την υπερφορολόγηση και την κατάρρευση των προνοιακών δομών. Και περιφρόνηση του δημοσίου συμφέροντος. Πολιτικοί ηγέτες και δημόσιοι λειτουργοί, διαπλεκόμενοι έως ασφυξίας μεταξύ τους, συγκαλύπτουν τους ισχυρούς του χρήματος, και κυρίως περιφρονούν έργω και λόγω τον λαό και το κράτος που ορκίστηκαν να υπηρετούν.

Ωστε η μεγαλύτερη, η διαρκής απειλή για το δημόσιο συμφέρον και για το ίδιο το πολίτευμα, τον πολύτιμο ηθικό πυρήνα της δημοκρατίας, δεν είναι ο ξένος παράγων, οσοδήποτε αλαζονικός· δεν είναι η καγκελάριος Μέρκελ, φερ’ ειπείν, κατά της επισκέψεως της οποίας διαδηλώνουν σήμερα οι Ελληνες. Η σοβαρότερη απειλή, η διαρκής νόσος, είναι εσωτερική: είναι οι ψευδόμενοι και ολιγωρούντες Ελληνες ηγέτες, οι ανώτατοι λειτουργοί και οι συγκαλυπτόμενοι νομείς του χρήματος και της εξουσίας· αυτοί που συμπεριφέρονται ως εχθροί του λαού, του λαού τους.

Είναι ΤΕΛΕΙΩΣ παράφρονες...ή -ΜΟΝΟΝ...- αδίστακτοι εξουσιολάγνοι;;;

... με τον Κουβέλη και την "ΔΗΜΑΡ" του σε ρόλο φύλλου συκής...
Και οι τρείς έπαιξαν την άθλια φαρσοκωμωδία τους περί πολυώρων δήθεν συσκέψεων και δήθεν σκληρών ¨διαπραγματεύσεων" -διαπραγματεύσεων μεταξύ τους...- για να μάς ξεφουρνίσουν όσα είχαν υπογράψει (πλην Κουβέλη... κρίμα κ. Φώτη...) πριν από έξη μήνες... O Βενιζέλος ΠΑΣΟΚος ως υπουργός Οικονομικών του Παπαδήμου και ο Σαμαράς ΝΟΥΔΟΥλης, ως "αρχηγός"(*) της συγκυβερνώσας ...αντιπολίτευσης.
Να μάς ξεφουρνίσουν όσα εξαθλιωτικά μέτρα εναντίον της κοινωνίας είχαν τότε υπογράψει ...προσαυξημένα κατά 20%, κατόπιν εντολών των λακέδων του τοκογλυφικού κεφάλαιου.
Σκληροί χαρακτηρισμοί ίσως πουν κάποιοι μετριοπαθείς.
Είναι όμως;;;
Για να δούμε:
- Είναι ή δεν είναι ΤΕΛΕΙΑ παραφροσύνη αδίστακτου εξουσιολάγνου να θέλεις να γίνεις πρωθυπουργός, ξέροντας ότι για να το πετύχεις πρέπει και αμέτρητα ψέμματα να πεις δημόσια και να γίνεις ρεζίλι αυτοδιαψευδόμενος αμέσως μετά;
- Είναι ή δεν είναι ΤΕΛΕΙΑ παραφροσύνη αδίστακτου εξουσιολάγνου να θέλεις να πάρεις ένα κομμάτι από την εξουσία, διορίζοντας έναν αριθμό "δικών σου", ενώ ο λαός σε ...διαολόστειλε δίνοντάς σου ΜΟΝΟΝ το 1/4 από τους ψήφους που σού είχε δώσει πριν μόλις δυόμισυ χρόνια;
- Είναι ή δεν είναι ΤΕΛΕΙΑ παραφροσύνη αδίστακτου εξουσιολάγνου να εφευρίσκεις ...στοχαστικές, δήθεν, διατυπώσεις για το εμφανέστατο γλείψιμο εκεί που έφτυνες, μόνον και μόνον για να δοκιμάσεις κι εσύ λίγη από την πίττα της εξουσίας;
Μην μπείτε στον κόπο να απαντήσετε, φίλοι αναγνώστες και αναγνώστριες...
Απαντούν οι ίδιοι ...καθημερινά με μεγάλα, τεράστια ΝΑΙ.
Έ!.... Πλησιάζει η επέτειος του ΟΧΙ.
Ας τους βροντοφωνάξουμε «ΟΧΙ στην παραφροσύνη σας, αδίστακτοι εξουσιολάγνοι»! Όπως πέρσυ αλλά πιο δυνατά ακόμα!
Και νά 'στε σίγουροι ότι θα έχει άμεση επιτυχία.
Όπως είχε με τον άλλον πέρσυ, που σε τρείς μέρες, τρομαγμένος από τις μαζικές έντονες αποδοκιμασίες, εκτόξευσε το πυροτέχνημα του ...δημοψηφίσματος, για να παραιτηθεί ( ή να τον παραιτήσουν...) λίγες μέρες αργότερα...
-------------------------------------------------------------
(*) Γιατί άραγε τους αποκαλούμε (και αυτοαποκαλούνται "αρχηγοί";;; Φυλή αγρίων είμαστε και έχουμε "αρχηγό";;;

Τα κεφάλια μέσαααααααα!

Αν μαυρίσατε πολύ στις διακοπές σας, προσέχετε ΠΟΛΥ όταν κυκλοφορείτε, ιδίως τα βράδια!
Οι ...εγέρθητοι καραδοκούν!
Για το τί μπορείτε να πάθετε, προσέξτε πόσο γυαλίζει το μάτι του και βγάλτε το συμπέρασμά σας...
Και λίγο όμως αν μαυρίσατε, πάλι πρέπει να προσέχετε!
Στο σκοτάδι που κινούνται (κυριολεκτικά και μεταφορικά...) τους είναι δύσκολο να διακρίνουν αν το όποιο μαύρισμα είναι χαρακτηριστικό της φυλής ή αποτέλεσμα ηλιοθεραπείας.

Από το «έξω πάμε καλά...»στο «ζητάς να πέσει άμεσα η κυβέρνηση;»

Ήταν τότε που ο -πανίσχυρος σε βουλευτές- Καραμανλής, που οι «αγιογράφοι» του τού ...κόλλησαν τον βαρύ τίτλο "εθνάρχης", επέστρεψε από κάποιο ταξείδι στην Ευρώπη.
Τότε εκτόξευσε δημόσια το ...απόφθεγμα: «Έξω πάμε καλά, μέσα δεν πάμε...».
Και κανένας δεν βρέθηκε να του αντειτείνει:
Πως γίνεται κε Καραμανλή, να λέτε κάτι τέτοιο, ότι «μέσα δεν πάμε καλά», όταν φτιάξατε ένα εκλογικό σύστημα στα μέτρα σας, που δίνει ΙΣΧΥΡΕΣ (σε βουλευτικές έδρες) μονοκομματικές κυβερνήσεις, που εσείς έχετε μιά τέτοια κυβέρνηση τόσα χρόνια;;;
Δεν σημαίνει ότι εσείς προσωπικά ως πρωθυπουργός και η κυβέρνηση που φτιάξατε είστε ανίκανοι και πρέπει να παραιτηθείτε άμεσα;;;

Ήταν τότε που ο -πανίσχυρος σε βουλευτές- Παπανδρέου, που οι «αγιογράφοι» του τού ...κόλλησαν τον βαρύ τίτλο "χαρισματικός", ήταν ταξείδι στην Αμερική, μετά την (νέα) περιφανή νίκη του στις εκλογές του 1993. {τότε που ο Σαμαράς είχε ρίξει την κυβέρνηση Μητσοτάκη για να φτιάξει δικό του κόμμα...}

Τότε, όταν τον ρώτησε ο -προσωπικός γιατρός του που τον συνόδευε- Κρεμαστινός γιατί δεν εφαρμόζουν το αμερικάνικο σύστημα ελέγχου των φαρμάκων και γενικότερα των δαπανών υγείας, ώστε να σταματήσει το "τρελλό πάρτυ" γιατρών-προμηθευτών εις βάρος του λαού, του απάντησε  «Τί μού λές;;; Θές να πέσει την άλλη μέρα η κυβέρνηση;;;»

Τό διηγήθηκε σήμερα το πρωΐ ο ίδιος ο Κρεμαστινός στην πρωϊνή εκπομπή της ΝΕΤ.

Αυτά ήταν "Σημεία των Καιρών"...

Αλλά σιγά που θα τά βλέπαμε από τότε...

Τυφλωμένεοι είτε από την ...«εθναρχικότητα» του ενός είτε από την «χαρισματικότητα» του άλλου.

Τυφλωμένοι από την ...λάμψη των «ΙΣΧΥΡΩΝ» μονοκομματικών, δηλαδή ανεξέλεγκτων, δηλαδή ισχυρώς διεφθαρμένων, κυβερνήσεων...

Που κάποιοι, κάποιες, παραπολλοί δυστυχώς, είχαν πεισθεί ότι το διεφθαρμένο πολιτικό/πελατειακό σύστημα είναι το μόνο τους -ατομικό- αποκούμπι... Και, αρκετοί, το είχαν εκμεταλλευτεί πολλαπλά βέβαια το "αποκούμπι"...

Τα χειροκροτήματα... και ο "ωραίος πέρσης πιλότος"

Άρπαξε το όπλο, τον κυνήγησε, τον σκότωσε.
Κατά την υπερασπιστική «γραμμή», κυνηγώντας τον διαρήκτη, σκόνταψε και εκπυρσοκρότησε τυχαία το όπλο του...
Όπως συνήθως συμβαίνει -κατά την εκδοχή τους- με αστυνομικούς που κυνηγούν (ή απλώς ενοχλούνται από...) πιθανούς παραβάτες του Νόμου... Κάπως έτσι το όπλο του Κορκονέα εκτέλεσε τον μαθητή...
Και ξανά απ' την αρχή:
Ο φοιτητής της Ιατρικής άρπαξε το όπλο, το γέμισε (ή μήπως ήταν μόνιμα γεμάτο;;;), κυνήγησε τον διαρήκτη (που κατά την "επίσημη" εκδοχή είχε πιο πριν ξαναμπεί στο σπίτι και είχε απειλήσει τη μητέρα του φονιά με μαχαίρι), τον σκόπευσε, πάτησε τη σκανδάλη, τον σκότωσε.
Κρίθηκε ότι ήταν "εν βρασμώ ψυχικής ορμής" και δεν προφυλακίστηκε.
Και βγαίνοντας από το δικαστήριο... καταχειροκροτήθηκε.
Δυό ερωτήματα:
1. Αν οι εθνικότητες φονιά και σκοτωμένου ήταν αντίστροφες (έχουν συμβεί και τέτοια... μην ξεχνιώμαστε...) θα έπεφτε χειροκρότημα ή μήπως λυντσάρισμα;
2. Μήπως έχει δίκιο ένας εγκληματολόγος που είπε ότι «στο θλιβερό αυτό περιστατικό υπήρξαν δύο θύματα: Ο σκοτωμένος και ο δράστης».
Μπορεί να αθωωθεί ο 23χρονος φοιτητής... Θά 'χει όμως στην πλάτη του έναν φόνο. Εφ' όρου ζωής.

Η λυπηρή αυτή ιστορία μού θύμισε μιά άλλη, λυπηρότερη, πριν κάπου 60 χρόνια. Την αθώωση (τελεσίδικα...) από τους ενόρκους(*) του "ωραίου πέρση πιλότου", που είχε εκτελέσει μέρα-μεσημέρι στην οδό Πανεπιστημίου μιά νεαρή κοπέλλα η οποία είχε απαρνηθεί τον έρωτά του, δεν τον ήθελε πιά.
Είχαν οργιάσει τότε οι σκανδαλοθηρικές εφημερίδες με όλο το «ρομάντσο» τους. Ιστορίες επί ιστοριών για το πού και πώς γνωρίστηκαν, πόσο κράτησε το ειδύλλιο, γιατί δεν τον ήθελε πιά κλπ κλπ κλπ.
Και δώστου φωτογραφίες του δράστη (που ήταν πράγματι ωραίος με τα κριτήρια εκείνης της εποχής...). Και δώστου φωτογραφίες της «άκαρδης», που βασάνιζε το παιδί... Και δώστου δακρύβρεκτα σενάρια...
Όχι  για το πραγματικό θύμα αλλά για το ...ερωτικό θύμα, τον ωραίο πέρση πιλότο.
Και οι ένορκοι τον αθώωσαν! Ούτε μιά μέρα φυλακή δεν του έβαλαν...
Που ούτε κάν το "εν βρασμώ ψυχικής ορμής" δεν είχαν ως έρεισμα, αφού ο πιλότος είχε έρθει επί τούτου στην Αθήνα για να σκοτώσει την «άκαρδη»...

Μήπως πρέπει να ξανασκεφτούν το θέμα όσοι/όσες χειροκρότηασν χτές;;;
- - - - - - - - - - - - - - -
(*) Η εξώφθαλμα κακή ετυμηγορία τους και η κατακραυγή που ξεσηκώθηκε για την αθώωση του φονιά, οδήγησε σε αλλαγή του Νόμου για την σύνθεση των Σωμάτων των Ενόρκων. Μέχρι τότε συγκροτούνταν αποκλειστικά από πολίτες. Έγινε τροποποίηση και είναι πλέον μεικτά με συμμετοχή διακαστών κατά πλειοψηφία.

Οι πικραμένοι κι ο ...γλυκόπικρος ΣΥΡΙΖΑ

Ο κατ' όνομα... πικραμένος

και οι αληθώς πικραμένοι...

Αυτοί όχι και τόσο...

Της έκανε πρόταση γάμου, λέει,
γιαυτό τα πλατειά χαμόγελα...
Όχι όμως του γάμου που ξέρετε...
Άλλου είδους γάμου πρόταση της έκανε...
Τώρα πλατειά τα χαμόγελα.
Το που αντάλλαζαν βαρείς (πολύ βαρείς...
σχεδόν βρισιές) χαρακτηρισμούς
πριν λίγο καιρό, δεν έχει καμμιά σημασία...

«Καλπάζει» λένε πολλοί το κόμμα προς την πρωτιά.
Λέτε να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός μας;

Αυτός είναι μεν πικραμένος, γιατί αναλογίζεται
τις ωραίες εποχές που τα ανάκτορα μπορούσαν
και σαλαμοποιούσαν τα κόμματα
και διόριζαν τους ...κηπουρούς τους
ως πρωθυπουργούς (1955 και 1965),
αλλά είναι και ευχαριστημένος
που ροκανίζει ανενόχλητος όσα μάς άρπαξε
ως ...περιουσία του στέμματος...

Είπε την αλήθεια... μια φορά κι αυτός

Αναρωτιέστε ποιά είνα η αλήθεια που ειπώθηκε; Είναι η:

«Τέτοιους πολιτικούς είχαμε δυστυχώς πολλούς στη χώρα μας, γιαυτό και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε».

Αναρωτιέστε ποιός είπε αυτήν την αλήθεια; Μα σε ποιόν κόσμο ζείτε;;; Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνετε ποιός λέει τέτοια τέτοιες ώρες;;; Ώρες προεκλογικές;

Σκέφτεστε μήπως πως την είπε κάποιος νέος -πολύ νέος!- πολιτικός, που δεν συμμετείχε στην πολιτική κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης;;;

Κάποιος άφθαρτος, που δεν έχει συμμετάσχει σε κανένα από τα δύο εναλλάξ κυβερνώντα κόμματα επί τριαντατόσα χρόνια, που δεν έχει αναλάβει ποτέ υπουργεία, και μάλιστα "κρίσιμα" υπουργεία;

Που δεν έχει την παραμικρή ευθύνη για τις αλλεπάλληλες τροποποιήσεις του Συντάγματος προς το συμφέρον των διεφθαρμένων πολιτικών και των λαμόγιων;

Που δεν έχει την παραμικρή ανάμιξη, επαφή ή σχέση ούτε με το ...κοσκώτειο ρεζίλεμα, ούτε με το "άτοκο δάνειο χωρίς χρονοδιάγραμμα επιστροφής", ούτε με το ολυμπιακό πάρτυ των εργολάβων, ούτε με τις βασικομετοχικές χρηματιστηριακές καταβροχθίσεις, ούτε με χαρισμούς δανείων και διαγραφή υπέρογκων χρεών σε ποδοσφαιρική ομάδα της «έδρας»;

Αν ναι... Είστε μακρυά νυχτωμένοι...

Διότι περί ...ευαγγελικής ρήσης πρόκειται!

Περί ρήσης του Ευάγγελου Βενιζέλου, τωρινού αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, γνωστής πολιτικοκομματικοκυβερνητικής διαδρομής από το 1977 και δώθε συνεχώς, πρόκειται.

Κι επειδή ο Ε.Β. είναι ευφυές άτομο, ελληνομαθές και ευφραδές, ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΙ, δύο μόνον εκδοχές μπορούν να εξηγήσουν την εκτόξευση της παραπάνω ρήσης:

1. Είτε πρόκειται περί ...Lapsus linquae, οπότε ισχύει το «λανθάνουσα γλώττα την αλήθειαν λέγει».

2. Είτε το άτομο έχει καβαλήσει εντελώς το καλάμι και νομίζει ότι λέγοντας τέτοια, θα ξεχάσουμε ποιός είναι (και ο ίδιος και το ...«όλον» ΠΑΣΟΚ που συνέπραξε επ' εσχάτοις με την ...τάλε κουάλε όμοια ΝΔ)...

Διαλέγετε και παίρνετε...

Εγώ διάλεξα το πρώτο, ως ελαφρύτερο για τον ...διπλοσάγωνο Βαγγέλα.

Και τό 'βαλα ...επικεφαλίδα στο μπλογκ.

Και θα προσπαθήσω να πείσω και άλλους "παρατηρητικούς" να κάνουν το ίδιο.

Εθνικαί κωλοτούμπαι...

Διπλαί, ταυτόχρονοι και αντιθέτου φοράς!!!

Ο είς από μνημονιακός μετεστράφη εις αντιμνημονιακόν. Και έχασε αυγά και ...πασχάλια. Δια να είμαι μάλιστα απολύτως ακριβής: Τα αυγά τα είχε χάσει από καιρό... Τα πασχάλια θα τα χάσει οριστικώς μετά το Πάσχα...

Ο έτερος από αντιμνημονιακός μετεστράφη εις μνημονιακόν. Ελπίζοντας να κερδίσει (επί τέλους μίαν φοράν και αυτός...) την περιπόθητον -εις άπαντας τους έλληνας...- πρωθυπουργίαν.

Έστω δια μίαν και μόνην ημέραν...

Όπως τόσον συχνάκις ακούεται εν τοις καφενείοις...

Δεν θα παραλείψω βεβαίως ότι αμφότεραι αι ταυτόχρονοι και αντιθέτου φοράς κωλοτούμπαι εγένοντο δια την σωτηρίαν της φιλτάτης ημών πατρίδος!

Είμαι απολύτως βέβαιος ότι συμφωνείτε.