Πλαστότητα όρων... Πλαστότητα ιδεών.

Μέρες γιορτής... Μέρες ευωχίας. Για άλλους πραγματικής, για άλλους πλαστής, για άλλους ανύπαρκτης. Τέτοια εποχή πέρσυ αναπτύσσονταν από τους ισραηλινούς οι σφαγές στην Παλαιστίνη.
Θα μπερδευτούν οι "δυτικοί" με τις χριστουγεννιάτικες γιορτές τους, θα σκέφτηκαν οι σφαγείς, θα προβληθεί λιγότερο η θηριωδία μας.
Στρατηγικότατο!
Κι οι εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ έβγαλαν πόρισμα μετά ότι έγινε «αδικαιολόγητη χρήση βίας»... Έτσι ακριβώς χαρακτήρισαν τη σφαγή αμάχων: «Αδικαιολόγητη χρήση βίας».
Η λεγόμενη "διπλωματική" γλώσσα.

Η πλαστότητα των όρων όμως που χρησιμοποιούν κάποιοι σημαίνει και πλαστότητα ιδεών. Αυτό δείχνει, αυτό αποκαλύπτει!

Όταν ακούς κάποιον να λέει ότι κάτι «είναι ωραίο», αντί να πεί «μού αρέσει», βγάλε το συμπέρασμα ότι είναι πολύ εγωϊστής και ...δεν θα πέσεις έξω...
Εδώ θα αναφέρω την ...φαρμακερή ρήση:
«Υπάρχουν άνθρωποι τόσο ...ανοιχτόμυαλοι που θεωρούν ότι για κάθε θέμα μπορεί υπάρχουν πολλές απόψεις: Η δικιά τους και οι λαθεμένες».
Κι ακόμα, λίγες βδομάδες πιό πριν, στην επέτειο της δολοφονίας του δεκαεξάχρονου Γρηγορόπουλου από "τσαντισμένο" αστυνομικό, μιά επίσημη ανακοίνωση μιλούσε για «τον άδικο χαμό του νέου από ΟΠΛΟ κρατικού οργάνου».
Έτσι απλά. Το ΟΠΛΟ τον σκότωσε... Όχι ο αστυνόμος που τό κράταγε, που στόχευσε, που πάτησε την σκανδάλη...
Ένα άλλο που πολύ συχνά χρησιμοποιείται στις διαφημίσεις ακριβών ειδών {αυτοκινήτων κ.ά.} είναι ότι αγοράζοντας την τάδε μάρκα θα έχουμε «κέρδος» τόσα ευρώ! Βάζουν μιά τιμή, αυθαίρετα ψηλή συνήθως, και μετά πουλάνε σε κατώτερη για να μάς καλλιεργήσουν την εντύπωση ότι «κερδίζουμε»...

Στην πολιτική "σφαίρα", όπου κάποιοι την εξαπάτηση τήν θεωρούν προσωπικό τους ...καθήκον, το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό.
Ξεμακραίνοντας από την ανδρεϊκή λογοπλασία "αναδόμηση", "ετεροχρονισμός" κλπ, ή τις αμερικανικές βάσεις που "έφευγαν" μένοντας..., πρέπει να δούμε με ιδιαίτερη προσοχή νομίζω, την πλαστότητα κάποιων άλλων όρων, των οποίων το στρεβλωμένο νόημα έχουν καταφέρει να ριζωθεί βαθειά μέσα μας, «στην καθημερινότητά μας», όπως λένε,
αλλοιώνοντας την ίδια τη σκέψη μας.
Θα παραθέσω μερικά παραδείγματα αλλά θα περιμένω και από σάς αγαπητοί αναγνώστες και αναγνώστριες κάποια δικά σας για να εμπλουτιστεί ο "κατάλογος".
# Ένα πρώτο είναι η χρήση του όρου «κύκλοι» {ή εναλλακτικά «το περιβάλλον»}... Ξέρετε εσείς κάναν κύκλο να ...μιλάει; Ή μήπως κάνα ...ομιλούν περιβάλλον; Κι όμως πόσο συχνά δεν διαβάζουμε ή ακούμε ότι "«κύκλοι» του πρωθυπουργού δήλωσαν"... ή "από «το περιβάλλον» του (τάδε) διέρρευσε"...
# Κάθε που πλησιάζουν εκλογές ή επίκειται αλλαγή του εκλογικού νόμου, γίνεται πυκνότατη χρήση του όρου «ισχυρή κυβέρνηση». Κατά τον "παρατηρητικό" Ν.Α. Λάμπη, η χρήση του χρονολογείται από την δεκαετία του 50. Όμως η διάρκεια ζωής κάθε κυβέρνησης από τότε {χωρίς κάν να λογαριάζουμε τους ριζικούς ανασχηματισμούς...} ήταν τόσο μικρή που κάθε άλλο παρά "ισχυρότητα" απόδειχναν.
# Σχετική είναι και η χρήση του όρου «ενισχυμένη ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ». Παράλληλα με την αντιθετική της «απλή». Όμως η αναλογία {ψήφων προς εκλεγόμενους βουλευτές εδώ} είναι πάντοτε μόνον μία. Άρα και η «αναλογική». Δεν υπάρχει «ενισχυμένη». Ούτε μπορούμε να λέμε «αναλογικότερο» σύστημα. Λιγότερο ΔΥΣαναλογικό πρέπει να λέμε. ΟΙ ΔΥΣαναλογίες είναι πολλές. Και μόνον το "δυσαναλογικό" επιδέχεται παραθετικά, διαβαθμίσεις.
# Το ανάλογο συμβαίνει με την δημοκρατία και την ολιγαρχία. Η δεύτερη είναι πολλών ειδών: Από την αρχαία θεοκρατική, από τον βασιλιά-θεό, απόλυτο άρχοντα, και τους σύγχρονους φασίστες δικτάτορες, ποικίλων ...χρωμάτων, μέχρι τα ηπιότερα, κοινοβουλευτικά, καθεστώτα, όπου όμως ισχύει στην ουσία η «ενός ανδρός αρχή» μέσω πρωθυπουργοκεντρικών συνταγμάτων, υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις.
Υπάρχουν καθεστώτα περισσότερο ή λιγότερο ολιγαρχικά.
ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΑ πάντως!
Η δημοκρατία, η ...φουκαριάρα, όμως είναι μόνον μία: Είναι αυτή όπου η ΒΟΥΛΗΣΗ του λαού μετατρέπεται σε νόμους, σε ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, χωρίς στρεβλώσεις. Είναι λάθος το να χρησιμοποιούμε όρους όπως «δημοκρατικότερος»... Δεν έχει διαβαθμίσεις η δημοκρατία. Ή ακόμα τον όρο «έλλειμμα δημοκρατίας»... Δεν υπάρχει «ελλειμματική» δημοκρατία... Άμα λείπει κομμάτι, απλώς δεν είναι δημοκρατία...
Ότι έχουμε ΕΛΛΕΙΨΗ δημοκρατίας πρέπει να λέμε, όχι «έλλειμμα».
Μπας και τό συνειδητοποιήσουμε κάποτε ότι μάς λείπει.
Κι αρχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να τή φέρουμε.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Χωρίς πλαστότητες.